اهمالکاری چیست؟
اهمال کاری این است که کاری را که تصمیم به اجرای آن داریم به آینده موکول کنیم. در یک کلمه می توان گفت: جوهره این آسیب روانی "به تعویق انداختن، تعلل ورزیدن، سبک گرفتن و سهل انگاری در کار" است. بنابراین، اهمال هم در امور فردی و هم جمعی معنا و مفهوم پیدا می کند. در نهایت می توان گفت: در همه این معانی نوعی "این دست آن دست" کردن نهفته است.
فرد اهمال کار ویژگی هایی دارد که از این قرار است:
۱. تأخیر در انجام کاری که قصد انجامش را داریم.
۲. همه افراد حتی مبتلایان به اهمال کاری این آسیب روانی را نکوهش می کنند و از آن تنفر دارند.
۳. اهمال کاری به سرعت به صورت عادت در افراد ظاهر می شود ، و آمار نشان می دهد که این عادت در بیشتر مردم وجود دارد.
۴. این بیماری مسری است؛ یعنی از حالتی به حالت دیگر انسان و از فرد به جامعه و از جامعه ای به جامعه دیگر سرایت می کند و می تواند به خانه ، خانواده، جامعه و فرهنگ آسیب برساند.
اگر این بی حالی و تنبلی درمان نشود بعد از مدتی دچار چند عارضه جسمی و روحی می شود که عبارتند از: افسردگی، وحشت زدگی درونی، دلهره و احساس ترس های درونی
ریشه ها و علل تعلل در کارها
ریشه یابی اهمال کاری درمان آن را آسان می کند. عوامل گوناگونی باعث تعلل می شوند که در ۲ دسته کلی قرار دارند:
عوامل درونی و روانی
عوامل بیرونی و محیطی
عوامل درونی و روانی تعلل در کار ها
کسانی که دائما کارهای خود را به زمان دیگری موکول می‌کنند، احتمالا چندین سال از زندگی خود را در این چرخه سپری کرده‌اند. تعلل‌کردن، کارها را به عقب‌انداختن، سست‌شدن، پنهان‌شدن از کار، روبه‌روشدن با آن در آخرین لحظه و سپس تکرار دوباره‌ی این چرخه. به تعویق‌انداختن کارها حقیقتا یک عادت نادرست است که ما را از بین می‌برد و از دستیابی به اهداف بزرگ‌تر در زندگی جلوگیری میکند. اجازه ندهید که این عادت اشتباه تمام زندگی شما را هدر دهد. در ادامه با چند راهکار عملی آشنا می‌شوید که برای غلبه بر به تعویق‌انداختن کارها به شما کمک میکند.
کارتان را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید
محیط پیرامون خود را تغییر دهید
یک جدول زمانی جزئی با ضرب‌الاجل‌های مشخص طراحی کنید
تعلل‌های کوتاه و بلندمدت را کنار بگذارید
با افرادی معاشرت کنید که انگیزه‌ی لازم را در شما ایجاد می‌کنند
دوست پیدا کنید
با دیگران درباره اهداف‌تان گفتگو کنید
به دنبال کسانی باشید که قبلا به چیزی که می‌خواهید دست پیدا کرده‌اند
اهداف خود را بازبینی کنید
کارها را بیش از حد پیچیده نکنید
کار را از جایی شروع کنید و فقط انجام دهید
در پایان، همه چیز تنها به اقدام‌کردن ختم می‌شود. می‌توانید تمامی مراحل تعیین استراتژی، برنامه‌ریزی و نظریه‌پردازی را طی کنید، اما اگر در نهایت اقدام نکنید، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. بسیاری از افراد دائما از شرایط زندگی خود ناراضی هستند، اما همچنان از اقدام‌کردن امتناع می‌کنند. هیچ‌کس در راه رسیدن به موفقیت، کارها را به زمان دیگری موکول نکرده است. اگر می‌خواهید کاری را انجام دهید، فقط کافیست از جایی شروع کنید و آن را انجام دهید.
کدامیک از این توصیه‌ها برای شما کارآمدتر بوده است؟ آیا برای جلوگیری از این عادت، روش مخصوص به خود را دارید؟ آنها را با ما به اشتراک بگذارید.
آیا شما هم از اهمال کاری رنج می برید؟
آیا شما هم اهمال کار و اهل پشت گوش انداختن و به تعویق انداختن کارها هستید؟ آیا کار امروز را به فردا می سپارید؟ اهمال کاری یکی از مشکلاتی است که بسیاری از ما درگیر آن هستیم. در اینجا تلاش می کنیم راهکارهای مفیدی در این باره ارائه دهیم.
اهمال کاری نوعی بیماری فرد است. یعنی کاری را که تصمیم به اجرای آن گرفته می شود، بدون دلیل به آینده محول می شود و فرد خود را از این بابت سرزنش می کند چون فرد اهمال کار مجبور است در قبال تعلل ورزیدن و همزمان سرزنش کردن خویش از خود دفاع نماید.
دلایل سپردن کار امروز به فردا
کمال گرایی
باور نادرست
نداشتن قاطعیت و جرات ورزی در کارها
ضررهای اهمال کار بودن
افراد مسامحه کار از تأخیر در انجام کار خود و دیگران پشیمان و ناراحتند.
اهمال کاران در وجود خود احساس پوچی و بی ارزشی می کنند.
افراد اهمال کار از بی اعتمادی به نفس خود گلایه کرده اند
اهمال کاری انسان را به وادی حیرت و سرگردانی سوق خواهد داد.
افسردگی؛ این بیماری خود گواه و نشانه این است که اهمال کار می خواهد خود را از رنج اهمال کاری نجات دهد. افسردگی دارای نشانه هایی چون: خستگی، سر دردهای شدید، بی خوابی، فشارخون و زخم معده است.
ترس همیشگی درونی، دلهره و تردید در انجام کارها
بی کنترلی و بی ارادگی در کارها
تنبلی با اهمال کاری فرق می کند؟
ریشه تنبلی کردن، اهمال کاری است. وقتی اهمال کاری، دست دست کردن، سهل انگاری و ساده انگاری به صورت یک عادت درمی آید فرد تبدیل به یک آدم اهمال کار می شود.
اغلب آدمهایی که تنبل، سهلانگار یا اهمالکار هستند سه دسته اند:
دسته اول:این افراد در غفلت هستند، یعنی خبر ندارند که دارند سهل انگاری می کنند. مثلاً خانمی که چند روز ظرف ها را نمی شوید و همه روی هم تلنبار می شوند. چنین شخصی ممکن است متوجه نباشد که دارد غفلت می کند.
دسته دوم: افرادی هستند که خبر دارند اهمال کاری می کنند، خودشان می گویند من سهل انگارم، اما نمی دانند کارشان چقدر زشت است، مانند کسی که سیگار می کشد اما نمی داند چقدر سیگار کشیدن تا چه اندازه برای او خطرناک است.
دسته سوم :کسانی هستند که می دانند سهل انگاری می کنند و کارشان نادرست است اما راه حل مشکل را بلد نیستند و نمی دانند با این مشکل چگونه کنار بیایند.
نسخه ای برای رفع اهمال کاری
برنامه پنج مرحله ای زیر می تواند به کم کردن اهمال کاری کمک کند:
گام اول:
فهرست کنید کدام کار است که مدام از انجام آن طفره می روید؟ آن را یادداشت نمایید و سود و زیان انجام ندادن آن را یادداشت نمایید. سپس مزایا و معایب انجام ندادن کار مورد نظر را با هم مقایسه کنید و به آنها امتیاز بدهید.
گام دوم:
برای کارهایتان برنامه ریزی کنید. زمان شروع هر کاری را دقیقاً مشخص نمایید. سپس فهرست مواردی را که ممکن است شما را از شروع کار منع کند تهیه کنید و راه حل هایی را که طرز برخورد با این مشکلات را نشان می دهد، بنویسید.
گام سوم :
کار سخت را ساده کنید. اگر به جای هدف های بسیار بزرگ و دست نیافتنی، هدف های واقعی و ساده انتخاب کنید، کار دشوار آسان می شود. به دو شکل می توانید این کار را انجام دهید: راهکار اول اینکه برای انجام هر کاری آهسته و پیوسته پیش بروید. راهکار دوم ساده کردن کار، تقسیم بندی زمان است. زمان های کوتاه و محدودی را برای انجام کار انتخاب کنید تا کارهای بزرگ را به کارهای کوچک تقسیم می کنید تا در مدت کوتاه انجام پذیر باشد.
گام چهارم:
واقع بینانه فکر کنید. افکار منفی مرتبط با کاری را که مدام انجامش را به تاخیر می اندازید، یادداشت کنید.جای افکار غیرواقع بینانه را با افکار منطقی یا شناخت های کارآمد عوض کنید. برای مثال اگر با خود می گویید باید تمام این کتاب را بخوانم. این تفکر همه یا هیچ است. می توانید به جای این جمله منفی به خود بگویید، مجبور نیستم همه را امروز بخوانم اما گر دست کم تعدادی از فصل ها را بخوانم،احساس بهتری خواهم داشت.
مرحله پنجم:
به خود پاداش بدهید. وقتی کاری را که از انجامش طفره رفته اید شروع می کنید، به جای بی ارزش جلوه دادن کار از خود به خاطر کاری که کرده اید سپاسگزاری کنید. اگر به خواسته خود نرسیدید، می توانید از تجربه ای که کرده اید درس بگیرید و به جای آنکه خود را بازنده بدانید، زمینه را برای موفقیت های بعدی هموار سازید.
